طعمه موش برودیفاکوم BRODIFACOUM

1- برودیفاکوم نسبت به سایر سموم ضدانعقادی نیمه عمر طولانی‌تری در بدن موش دارد.

2- برودیفاکوم برای موشها سم قوی بشمار رفته بطوری‌که مصرف یک وعده از آن سم سبب مرگ جونده خواهد شد (Single-Feeding).

3- برودیفاکوم در محیط مقاوم بوده بطوری‌که در معرض تابش مستقیم خورشید تا 30 روز بدون تغییر باقی می ماند.

4-  برودیفاکوم نسبت به سایر سموم خطر مسمومیت کمتری برای انسان دارد.

5-  برودیفاکوم اثر مسمومیت تاخیری داشته بطوری‌که بدنبال مصرف آن میانگین فاصله زمانی تا مرگ جونده حدود 7 – 5 روز می باشد. بنابراین بدنبال مصرف این سم احتمال رخداد پدیده پس زدن سم (Poison Shyness) وجود نخواهد داشت.

بدنبال مصرف برودیفاکوم به عنوان یک آنتی‌کوآگولانت غیر مستقیم علائم و نشانه‌های مسمومیت معمولاً چند روز پس از مصرف سم بروز می‌نماید. بنابراین موش‌های دیگر متوجه نشده و همچنان به مصرف سم پستاف ادامه می‌دهند و احتمال بروز مقاومت در مصرف سم بوجود نخواهد آمد.

6-  در این محصول (PESTOFF) از مواد خوش طعم کننده در طعمه استفاده شده است بطوری ‌که جونده رغبت بیشتری در خوردن آن از خود نشان می‌دهد.

7- برودیفاکوم گسترش محدودی در خاک دارد، در آب نامحلول است و از طریق خاک جذب گیاهان نمی‌شود و می‌توان از آن بطور موثری در کنترل جمعیت جوندگان در سطح مزارع استفاده نمود.

8- با توجه به جدید بودن این سم در مقایسه با سایر سموم مقاومت کمتری نسبت به آن در موشها وجود دارد.

موارد مصرف برودیفاکوم

برودیفاکوم برای حذف جوندگان بویژه انواع موش خانگی (Mice) و انواع موش صحرایی (Rats) در منزل و اماکن کشاورزی، صنعتی، مرغداری و دامپروری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مقدار مصرف برودیفاکوم

1- خانگی و صنعتی:

در محل عبور جوندگان به میزان 2 گرم در هر مترمربع و در صورت استفاده از تله تونلی یا طعمه‌گذاری در درون لوله پلاستیکی برای موش صحرایی در هر لوله 200 – 100 گرم و برای موش خانگی 50 – 20 گرم طعمه گذاری شود.

2-  مصرف کشاورزی:

الف) لازم به ذکر است در انبار غله برای جلوگیری از آلوده شدن غلات حتماً طعمه‌گذاری در درون تله تونلی یا داخل لوله پلاستیکی انجام گیرد.در هر لوله به میزان 500 – 200 گرم طعمه‌گذاری شود.

ب) در سطح مزرعه حداکثر 5 کیلوگرم در هر هکتار طعمه گذاری شود.

3-  مصارف دامپزشکی: در مزارع، دامپروری‌ها، اماکن مسقف و… ، طعمه گذاری در درون لوله پلاستیکی یا تله تونلی انجام شود. تا هنگامی که سم توسط جوندگان موذی مصرف می شود طعمه گذاری ادامه یابد.

موارد احتیاط:

1- دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

2- در محلی با تهویه مناسب دور از نور مستقیم خورشید نگهداری شود.

3- از دسترس دامهای اهلی دور نگهداشته شود.

4- هنگام طعمه گذاری از دستکش استفاده شود. اگر بوی انسان روی طعمه باقی بماند موش‌ها از خوردن آن خودداری می کنند.

5- جهت احتیاط بیشتر هنگام طعمه گذاری از خوردن و آشامیدن و سیگار کشیدن بپرهیزید.

6- در صورت تماس با پوست حتماً‌ محل تماس را با آب بشویید.

7- با توجه به اثر تاخیری این سم که معمولاً چندین روز پس از مصرف بروز می‌کند در صورت بی‌احتیاطی و یا سوءاستفاده پس از مصرف سریعاً به پزشک مراجعه نمایید.

8- به منظور جلوگیری از مسمومیت ثانویه لاشه موشهای تلف شده جمع‌آوری و در صورت امکان سوزانده یا دفن شوند.

کمک‌های اولیه:

در صورت خوردن سم بلافاصله با استفاده از روش‌های رایج محتویات معده فرد مسموم شده تخلیه شود در صورت تماس با پوست محل تماس را با آب و صابون بشوئید در صورت تماس با چشم با محلول شستشوی چشم یا آب تمیز و پاکیزه چندین بار چشم را بشوئید در موارد مسمومیت شدید سریعاً به پزشک مراجعه شود.

پادزهر: در موارد مسمومیت مصرف ویتامین K1 بصورت خوراکی یا تزریق وریدی توصیه می شود.

بالغین: 40 میلی گرم در روز (بصورت دوزهای منقسم)

کودکان: 20 میلی گرم در روز (بصورت دوزهای منقسم)

درمان با ویتامین K1 ممکن است تا هفته ها و تا زمانی‌که زمان انعقاد خون به حد ثابتی برسد همچنان ادامه یابد در موارد مسمومیت شدید ممکن است انتقال خون ضرورت یابد.